Σοκολατάκια με μπισκότο σε διάφορες γεύσεις-2

Έχω σκάσει από το κακό μου, για τρεις λόγους. Ο πρώτος είναι ότι τα σοκολατάκια αυτά τα αγαπώ πολύ και αναγκάστηκα για λόγους που άπτονται της νοστιμιάς τους να ποστάρω τη συνταγή χωρίς φωτογραφίες. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι σήμερα που τα έφτιαξα ξανά και είχα και φωτογραφική μηχανή, οι φωτογραφίες είναι άθλιες! Και τρίτον δε μου πέτυχαν κιόλας. Μοιάζουν με τη Σκουπιδόμαζα από το Φράγκολ Ροκ. (Αλλά παρ' όλ' αυτά τα πατώσαμε και πάλι....)



Πάρτε λοιπόν μια εικόνα, θολή και χάλια καδραρισμένη και με φόντο για κλάματα.

Σοκολατάκια με μπισκότο σε διάφορες γεύσεις

Η ονομαστική μου εορτή (20 Ιανουαρίου, Ευθυμίου του Μεγάλου, βοήθειά σας) ήρθε και πέρασε και δεν κατάφερα να τη γιορτάσω όσο θα ήθελα ή με τον τρόπο που θα ήθελα. Εντάξει, πήρα μερικά πολύ ενδιαφέροντα δώρα, μεταξύ άλλων, ένα φιλί, τα νέα της εγκυμοσύνης μιας πολύ καλής μου φίλης και το ότι η γιαγιά μου βγήκε από το νοσοκομείο εκείνη τη μέρα, αλλά γενικά ήταν μια ήρεμη, σχετικά υποτονική γιορτή.

Καθόλου ταιριαστή με την ιδιοσυγκρασία μου δηλαδή.

Έπρεπε να βρω έναν τρόπο να δημιουργήσω φασαρία. Κάτι που να με ταλαιπωρήσει αλλά και να το ευχαριστηθώ και ταυτόχρονα να κάνω και τζέρτζελο και να στρέψω την προσοχή του κόσμου επάνω μου. Μιας και δεν είχαν τη δυνατότητα (ούτε και το κουράγιο ή τη διάθεση φυσικά, λόγω της κατάστασης της υγείας της γιαγιάς) να κάνω κάποιο πάρτυ στο σπίτι, το δύσκολο αυτό εγχείρημα έπρεπε να λάβει χώρα στο χώρο της δουλειάς μου.

Αλλά όπως όλος ο κόσμος (ή ο περισσότερος, εν πάσει περιπτώσει) στη δουλειά δουλεύουμε, δεν τζερτζελεύουμε. Τι σόι φασαρία θα μπορούσα να κάνω στη δουλειά, χωρίς να τη χάσω βεβαίως-βεβαίως;

Μούμπλε-μούμπλε δηλαδή, που θα έλεγε κι ο Ντόναλντ Ντακ.

Και την απάντηση μου την έδωσε μια από τις πλεόν αγαπημένες μου ζαχαροπλάστισσες. Η δεσποινίς Bakerella με τα περίφημα peanut butter balls της. Ελάχιστος κόπος, μεγάλη ποικιλία, εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Εγγυημένα!

Βέβαια, σαν γνήσιο τέκνο της Ελλάδος δεν έχω ιδέα τι γεύση θα είχε ένα σοκολατάκι με γέμιση φυστικοβούτυρο. Όμως μπορώ πολύ εύκολα να φανταστώ τι γεύση θα είχε ένα σοκολατάκι με γέμιση Γεμιστά Μπισκότα με κρέμα σοκολάτα Παπαδοπούλου ή Γεμιστά Μπισκότα με κρέμα φράουλα, ή κρέμα βανίλια. Και οι γεύσεις που μπορεί κανείς να δοκιμάσει είναι κι άλλες, πορτοκάλι, μπανάνα, λεμόνι ή μπορείς ακόμη ν’ αλλάξεις και εταιρία, προς Θεού, δεν είναι μόνο ο Παπαδόπουλος που φτιάχνει γεμιστά μπισκότα με κρέμα…

Έκατσα λοιπόν, πήρα και πληροφορίες από την αξιέραστο δεσποινίδα, και έφτιαξα τα σοκολατάκια μου. Πήρα και στολίδια, sprinkles, πολύχρωμα μικροσκοπικά μπιλάκια από ζάχαρη και άλλα που έχουν την όψη κομφετί και τα στόλισα, τα έβαλα και σε ένα κουτί που πήρα από το φούρνο και τα έφερα στη δουλειά να τα κεράσω.

80 σοκολατάκια για περίπου 30 άτομα. Δεν επιβίωσε ούτε ένα για την επόμενη μέρα (καμμιά φορά όταν περισσεύουν τα γλυκά από τα κεράσματα, τα βάζουμε στο ψυγείο, στο κουζινάκι και τα μασουλάμε το άλλο πρωί). Τίποτε. Ψίχουλο. Κι αυτή ήταν και η απορία της επόμενης μέρα, «μα καλά, ούτε ένα δεν έμεινε;» Τα έψαχναν ακόμα…

Σοκολατάκια με μπισκότο σε διάφορες γεύσεις

Μερίδες: περίπου 20 κομμάτια
Χρόνος: 30 λεπτά + 1 ώρα για να σφίξει η σοκολάτα +προαιρετικά 1 ώρα για ψυγείο

Υλικά

2 πακέτα Γεμιστά Μπισκότα με κρέμα φράουλα των 200 gr (σύνολο 400 gr)
150 gr τυρί κρέμα τύπου Φιλαδέλφεια
300 gr σοκολάτα κουβερτούρα
Χρωματιστά στολίδια από ζάχαρη (sprinkles)

Εκτέλεση

1. Βάζουμε τα μπισκότα στο μούλτι ολόκληρα, μαζί με τη γέμισή τους, και τα δουλεύουμε ως να γίνουν σκόνη.

2. Σε ένα μπολ, ζυμώνουμε με το χέρι τη σκόνη μπισκότου και το τυρί κρέμα ως να γίνει μια ομογενής απαλή ζύμη.

3. Πλάθουμε μικρές μπαλίτσες, περίπου 20 ή 24, και τις αφήνουμε σε αντικολλητικό χαρτί. (αν το μείγμα δεν είναι αρκετά σφιχτό ή κάνει πολύ ζέστη, μπορούμε να βάλουν τις μπαλίτσες για μια ώρα στο ψυγείο να σφίξουν λίγο).

4. Λυώνουμε σε μπεν μαρί την κουβερτούρα και βουτάμε τις μπαλίτσες μια-μια, να καλυφθούν από όλες τις μεριές. Τις ακουμπάμε στο αντικολλητικό και τις διακοσμούμε με τα ζαχαρωτά.

5. Αφήνουμε τα σοκολατάκια για μία ή δύο ώρες (αναλόγως της θερμοκρασίας που επικρατεί στο δωμάτιο) ως να σφίξει εντελώς η κουβερτούρα. Βάζουμε σε τρουφόχαρτα και κερνάμε τον έκπληκτο κόσμο, που αναρωτιέται να τα φτιάξαμε εμείς στ’ αλήθεια ή τα αγοράσαμε από κάποιο σικάτο ζαχαροπλαστείο… J

Είναι ή δεν είναι το πιο εύκολο και ταυτόχρονα το πιο γκλαμουράτο κέρασμα στον κόσμο; Και το πιο πολυπρόσωπο, έξι γεύσεις έχει μόνο ο Παπαδόπουλος, φανταστείτε πόσες άλλες γεύσεις μπορείτε να ανακαλύψετε κάνοντας μια επιδρομή σ’ ένα σούπερ-μάρκετ. Και σε συνδιασμό με διαφορετικά ζαχαρωτά κάθε φορά ή με λίγο τριμμένο καρύδι, αμύγδαλο ή φουντούκι, ουουουου, ποιος μας πιάνει…

(Δυστυχώς δεν ΠΡΟΛΑΒΑ να τραβήξω φωτογραφίες. Εξαφανίστηκαν εν ριπή οφθαλμού. Σχεδιάζω όμως να φτιάξω μερικά σε λίγες μέρες για τα γενέθλια μιας φίλης. Εκεί θα είμαι προετοιμασμένη…)

If you don't read Greek, ask me for the recipe at effiegis(at)hotmail dot com.