Δεν είναι ότι δεν κατανοώ το νόημα των Χριστουγέννων ή του Δεκαπενταύγουστου ή του Ευαγγελισμού. Ακόμη κι η αναγκαιότητα να γιορτάσουμε την Πεντηκοστή ή των Τριών Ιεραρχών μου είναι απόλυτα κατανοητή και σεβαστή καλοδεχούμενη, ειδικά όταν αυτές οι γιορτές συνδυάζονται με μάσες, ξάπλες και ραχάτι. Όμως μόνο το Πάσχα κατορθώνει να ξυπνήσει έστω και στο τόσο λίγο μια κάποια αίσθηση κατάνυξης, μια ίσως παροδική εντύπωση ότι ναι, υπάρχει Θεός και ναι, εφόσον υπάρχει θα γινόταν θυσία για τα πλάσματά του (όχι μόνο τους ανθρώπους, όλα του τα πλάσματα, αλλά αυτό είναι μια άλλη και πολύ μεγάλη κουβέντα για να την ξεκινήσουμε εδώ ή τώρα).
Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό. Πιθανόν να φταίει η εποχή του χρόνου, η άνοιξη ενδείκνυται για μελοδραματισμούς και ποιος είναι δυνατότερος μελοδραματισμός από ένα νέο και παρθένο αγόρι που θυσιάζεται για το καλό της ανθρωπότητας; Ή ίσως να φταίει εκείνη η φράση, που κάθε φορά που την ακούω νιώθω ως το βάθος της ψυχής τη δύναμή της:
Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατό μου τέκνο, πού έδυ σου το κάλλος;
Χριστός Ανέστη και Χρόνια Πολλά. Πάρτε κουλουράκι.
Λαμπροκούλουρα (η συνταγή της γιαγιάς μου, Καλλιόπης Λύκου)
Μερίδες: 100 κομμάτια
Χρόνος: 1 ώρα (για το πρώτο ταψί, και μισή ακόμη για κάθε επόμενο ταψί)
Υλικά
2 κιλά αλεύρι μαλακό
400 gr φυτίνη
600 gr ζάχαρη
8 αυγά
6 βανίλιες
1 φακελάκι (περίπου 1 γεμάτη κουταλιά του γλυκού) αμμωνία
1/2 κουταλάκι του γλυκού μαγειρική σόδα
1 κρασοπότηρο γάλα
ξύσμα ενός λεμονιού
Εκτέλεση
1. Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς.
2. Χτυπάμε τη φυτίνη με τη ζάχαρη στο μίξερ ως ν’ ασπρίσει το μείγμα.
3. Προσθέτουμε ένα-ένα τα αυγά, τη βανίλια, τη σόδα, το ξύσμα λεμονιού και την αμμωνία διαλυμένη στο γάλα.
4. Όταν το μείγμα γίνει ομοιογενές, προσθέτουμε το αλεύρι λίγο-λίγο και ζυμώνουμε καλά.
5. Φτιάχνουμε κουλουράκια, σε σχήμα έλικας, διπλής έλικας, πλεξίδας ή βαρκούλας και τα στρώνουμε σε ελαφρά βουτυρωμένο ταψί. Τα αλλέιφουμε με κρόκο αυγού χτυπημένο.
Πώς να φτιάχνετε διπλές έλικες (επάνω) και βαρκούλες (κάτω) από ένα κορδονάκι ζύμης
6. Ψήνουμε στους 180 βαθμούς, 20-25 λεπτά ή και λίγο περισσότερα, ως να πάρουν ελαφρά χρυσαφένιο χρώμα. Τα αφήνουμε να κρυώσουν μέσα στο ταψί.
Μια μόνο παρατήρηση εδώ: καλό θα είναι να μην μείνουν μικρά παιδιά μέσα στην κουζίνα όση ώρα ψήνονται τα κουλουράκια, γιατί η αμμωνία μπορεί να τα κάνει να νιώσουν δυσφορία. Την ώρα που τα πλάθουμε δεν είναι τόσο έντονη η μυρωδιά της, αλλά κατά τη διάρκεια του ψησίματος, έχετε ένα παράθυρο ανοιχτό για κάθε ενδεχόμενο.
If you don't read Greek, ask me for the recipe at effiegis(at)hotmail dot com.
