Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2008

Μπιφτέκια με πατάτες / Beef patties and potatoes


Το πιο γρήγορο και το πιο παιδικό-τραύμα-που-δεν-πρόκειται-επουλωθεί-ποτέ φαγητό του κόσμου είναι τα μπιφτέκια με τις πατάτες.

Πώς να το πω δηλαδή, με πιότερες λέξεις; Μπιφτέκια με πατάτες. Μπιφτέκια με πατάτες, ΜΠΙΦΤΕΚΙΑ με ΠΑΤΑΤΕΣ. Μπιφτέκια. Πατάτες. Τέρμα και τελείωσε κι όποιος πει ότι δεν έχει παιδικό τραύμα με τα μπιφτέκια και τις πατάτες, δεν είναι άνθρωπος φυσιολογικός και να το κοιτάξει σε κανέναν γιατρό, παρακαλώ.

Τι μπορεί ένα παιδάκι να ζητήσει πιο πολύ; Ένα μπιφτεκάκι, ξεροψημένο χωρίς πολλά λάδια απ’ έξω, ζουμερό από μέσα, μαλακό όσο πρέπει για τα δοντάκια, διαλύεται σχεδόν όταν το βάζεις στο στόμα, η γεύση του απαλή, ούτε σκόρδα, ούτε κύμινα, ούτε τίποτε, λίγος μαϊντανός μονάχα και λίγος δυόσμος, βοηθάει και το μουσκεμένο ψωμάκι στην τρυφεράδα του, μούρλια, μούρλια σκέτη. Κι οι πατατούλες στο πλάι, καλές κι οι τηγανητές, αλλά κι οι ψητές στο φούρνο τι σου λένε, ειδικά αν έχουν ψηθεί με λίγο γάλα μέσα στο ταψί αντί για νερό, να απαλύνουν κι αυτές, να πάρουν ένα άρωμα που αμυδρά, αμυδρότατα σου φέρνει στο νου σου τον πουρέ.

Κι είναι για το μάγειρα βοήθεια μεγάλη, τα μπιφτέκια με τις πατάτες, η εύκολη λύση, αλλά κι η ευκαιρία του να δείξει την τέχνη του, γιατί στα απλά πιάτα φαίνεται η τέχνη του μάγειρα κι όχι στα πολύπλοκα και τα γκουρμέ και τα στολισμένα λες και θα πάνε στο Καρναβάλι του Ρίο Ντε Τζανέιρο, με μπανάνες και ανανάδες στο κεφάλι σαν την Κάρμεν Μιράντα.

(Είπα Μιράντα και θυμήθηκα τα μπισκότα τα Μιράντα. Λες να έφτιαχνα κανέναν κορμό ψυγείου, σα να λένε τα τελευταίο καλοκαιριάτικο γλυκό; Λέω, μήπως;)

Μπιφτέκια

Μερίδες: 15-18 μπιφτέκια
Χρόνος: 30 λεπτά



Υλικά

300 gr κιμά μοσχαρίσιο, περασμένο δύο φορές από τη μηχανή
Μπαγιάτικο ψωμί*
1 αυγό
1 μεγάλο κρεμμύδι
3 κουταλιές της σούπας μαϊντανό ψιλοκομμένο
1 κουταλιά της σούπας δυόσμο ψιλοκομμένο
2 κουταλιές της σούπας ξύδι
2 κουταλιές της σούπας γάλα
Αλάτι, πιπέρι, πάπρικα γλυκειά
1 φλυντζανάκι του καφέ ελαιόλαδο

*Το ψωμί πρέπει να είναι ίσου όγκου με τον κιμά. Υπολογίστε με το μάτι.

Εκτέλεση

1. Σε ένα μπολ βάζουμε το ψωμί και το σκεπάζουμε με νερό βρύσης. Το αφήνουμε να μουλιάσει καλά. Ύστερα το στύβουμε, και το περνάμε από τον χοντρό τρίφτη.
2. Καθαρίζουμε το κρεμμύδι και το τρίβουμε στον τρίφτη του κρεμμυδιού ή στο μούλτι, ως να γίνει πολτός.
3. Σε δεύτερο μπολ, βάζουμε, τον κιμά, το τριμμένο ψωμί, το κρεμμύδι, το αυγό, το μαϊντανό, το δυόσμο, το ξύδι, το ελαιόλαδο και αλάτι, πιπέρι και γλυκειά πάπρικα όσο μας αρέσει.
4. Ζυμώνουμε καλά.
5. Προσθέτουμε το γάλα και ξαναζυμώνουμε. Αυτό ο ελιγμός είναι για να μην κόψει το γάλα από το ξύδι.
6. Πλάθουμε μπιφτέκια σε μέγεθος όσο μισή γροθιά και τα βάζουμε σε ελαφρά λαδωμένο ταψί. Δε χρειάζεται να έχουν απόσταση μεταξύ τους, γιατί στο ψήσιμο θα «μαζέψουν» και δεν θα κολλήσουν μεταξύ τους. Αναλόγως το μέγεθος που θα τα πλάσουμε, μπορεί να βγουν από δεκαπέντε έως είκοσι.
7. Ψήνουμε στον αέρα στους 250 βαθμούς για περίπου είκοσι λεπτά, ή στον φούρνο αντίστασης στους 300 βαθμούς για μισή ώρα, γυρίζοντάς τα δέκα λεπτά πριν τα βγάλουμε, για να ροδίσουν κι από την άλλη πλευρά.

Σερβίρουμε ζεστά.



Πατάτες στο φούρνο με ελαφριά σάλτσα με γάλα και ντομάτα

Μερίδες: 6-8
Χρόνος: 45 λεπτά



Υλικά

1 Kgr πατάτες
1 μεγάλο κρεμμύδι
μισή πιπεριά
δύο σκελίδες σκόρδο
1 μέτρια ντομάτα
½ κουτί γάλα εβαπορέ (200 gr)
2 κουταλιές της σούπας μαϊντανό ψιλοκομμένο
2 κουταλιές της σούπας άνηθο ψιλοκομμένο
½ φλιτζάνι του τσαγιού λάδι
Αλάτι, πιπέρι

Εκτέλεση

1. Καθαρίζουμε τις πατάτες και τις κόβουμε ακανόνιστα κομμάτια, λίγο μεγαλύτερα από ένα καρύδι. Τις βάζουμε σε ένα πυρέξ και τις αλατοπιπερώνουμε.
2. Καθαρίζουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο και το περνάμε από το μούλτι ή τον τρίφτη του κρεμμυδιού, μαζί με την πιπεριά και τη ντομάτα.
3. Σε ένα μπολ ανακατεύουμε, το κρεμμύδι, την πιπεριά, τη ντομάτα, το σκόρδο, το γάλα, το λάδι, το μαϊντανό και τον άνηθο. Ανακατεύουμε καλά και με το μείγμα αυτό περιχύνουμε τις πατάτες.
4. Σκεπάζουμε τις πατάτες με αλουμινόχαρτο και ψήνουμε για περίπου μισή ώρα με σαράντα πέντε λεπτά, στον αέρα, στους 300 βαθμούς. Δοκιμάζουμε με ένα πιρούνι, γιατί ο χρόνος εξαρτάται από το είδος της πατάτας. Πέντε λεπτά πριν το τέλος, τις ξεσκεπάζουμε να ροδίσουν. Καλό θα είναι η σάλτσα να μην έχει στεγνώσει εντελώς. Αν αυτό συμβεί προσθέτουμε ελάχιστο νεράκι.
5. Σερβίρουμε τις πατάτες ως συνοδευτικό στα μπιφτέκια, τα οποία και περιχύνουμε με τη σαλτσούλα.


Και παρακαλάμε να έχει περισσέψει δεύτερη μερίδα.



If you don't read Greek, ask me for the recipe at effiegis(at)hotmail dot com.

Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2008

Τσιπς Πατάτας στην Ψηστιέρα/Grilled Potato Chips


Σήμερα είχα μια πελώρια λαχτάρα για πατατάκια, αλλά ο καιρός με έκανε να μη θέλω να βγω από το σπίτι. Δεν υπήρχε άλλη λύση παρά να τα φτιάξω μόνη μου, αλλά πόσο βαρετό είναι το τηγάνισμα μερικές φορές; Το μυαλό μου πήρε μερικές στροφές, όταν ανακάλυψα ότι η αδελφή μου είχε μόλις ψήσει μπέηκον στην ψηστιέρα/τοστιέρα μας και δεν είχε προλάβει να καθαρίσει το λίπος. Μια και δυο λοιπόν και με περισσή χαρά για την ιδέα έκοψα μια πατατούλα σε λεπτές φέτες, την πασπάλισα με ρίγανη, αλάτι και μαύρο πιπέρι και την άπλωσα πάνω στο λίπος του μπέηκον να ψηθεί.





Πήρε λίγη ώρα, ίσως δεκαπέντε λεπτά, μέχρι να ψηθούν και ροδίσουν τα πατατάκια μου. Έγιναν και λίγο στεγνά, παρόλο το λίπος που τσιτσίριζε από κάτω τους. Αλλέ εμένα μ' αρέσανε. Πήρα το πιατο μου, έσταξα στην κάθε πατατούλα μια σταγονίτσα κέτσαπ, πήρα κι ένα βιβλίο και κάθισα να απολαύσω τους κόπους μου. Και το αυτό επιθυμώ και δι' υμάς.




If you don't read Greek, ask me for the recipe at effiegis(at)hotmail dot com.

Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2008

Ημέρα Ημεροδρομείου (ρύζι με λαχανικά και γαρίδες)

Κάνοντας μια περιήγηση στην ιστορία μου ως μέλος της διαδικτυακής κοινότητας www.sff.gr ανακάλυψα ένα παλιό τόπικ με τίτλο Σουφουφίτικη Γαστρονομία, όπου για ένα μικρό χρονικό διάστημα ανεβάζαμε συνταγές σχετικές με τις ιστορίες που γράφαμε.

(Η μεγάλη μου αγάπη για το φαγητό μπορεί να συγκριθεί μόνο με τη μεγάλη αγάπη για το διάβασμα και το γράψιμο. Έχω εκδόσει μαι συλλογή διηγημάτων φαντασίας και κάποιες ισοτρίες μου έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες διηγημάτων -βλ. παραπλεύρως για λεπτομέρειες. Έχω επίσης κερδίσει διάκριση σε έναν online διαγωνισμό διηγήματος, του οποίου οι δώδεκα πρώτες ιστορίες -της δικής μου συμπεριλαμβανομένης- έχουν επίσης εκδοθεί.)

Εκείνη την εποχή λοιπόν έγραφα μια ιστορία, ή καλύτερα μια σειρά από ιστορίες, με κεντρικό ήρωα έναν βάρβαρο τύπου Κόναν, που ακούει στο όνομα Κόμπες ο Ντερλικοτής. Ο Κόμπες -όπως φανερώνει και το όνομά του- πέρα από τις όποιες άλλες σκανδαλιστικές πτυχές της προσωπικότητάς του, έχει και μια ψύχωση με το φαγητό. Η ερωμένη του, μια μικροπαντρεμένη που τη λένε Ινολίκ, είναι ιδιοκτήτρια ταβέρνας στην πόλη Ζουμζερί κι έχει συνήθειο κάθε φορά που είναι Ημέρα Ημεροδρομείου -ταχυδρομείου δηλαδή- να μαγειρεύει το παρακάτω ρυζότο σε ποσότητες, για να καλοπιάνει τους ημεροδρόμους και προσέχουν τα γράμματά της. Φυσικά κι ο Κόμπες επωφελείται από το γεγονός για να ξεκοιλιάζεται στο φαΐ...

Μια από τις φαν του Κόμπες -διότι έχει και τέτοιες, τρομάρα του- με πίεσε να γράψω τη συνταγή για το ρυζότο της Ινολίκ. Ύστερα το δοκίμασα να το μαγειρέψω κι εγώ και βγήκε απρόσμενα καλό. Το παραθέτω εδώ, χωρίς φωτό, έτσι για την τιμή των όπλων.

Ημέρα Ημεροδρομείου
Σπεσιαλιτέ της Ινολίκ από το Ζουμζερί

Μερίδες: 4
Χρόνος: 1 ώρα

Υλικά

2 φλιτζάνια ρύζι μπασμάτι
3 αυγά
16 γαρίδες μέτριες, καθαρισμένες
½ φλιτζάνι φυστίκια κάσιους κοπανισμένα σε μεγάλα κομμάτια
1 μεγάλη ντομάτα, αγουρωπή
1 μεγάλο καρότο με κυβάκια
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
2 κουταλιές της σούπας μαϊντανός ψιλοκομμένος
6 φλιτζάνια ζωμός κότας
2 κουταλιές της σούπας ξύδι μπαλσάμικο

Για το μασάλα:

1 κουταλάκι του γλυκού πάπρικα γλυκειά
1/4 κουταλάκι του γλυκού κιτρινόρριζα (τουρμέρικ)
1/4 κουταλάκι του γλυκού τζίντζερ τριμμένο
½ κουταλάκι του γλυκού κόλιανδρο τριμμένο
1 ½ κουταλάκι του γλυκού σκόνη μουστάρδας
1 ½ κουταλάκι του γλυκού σουσάμι1 κουταλιά της σούπας φυτίνη

Για το άχνισμα των γαρίδων:

Δυο τρία κλωνάρια μαϊντανό
Μισό λεμόνι κομμένο σε φέτες
Τρία ή τέσσερα φύλλα πράσινο τσάι (ή ένα φακελάκι τριμμένο)

Εκτέλεση

1. Ξεκινάμε με το μασάλα: Λυώνουμε τη φυτίνη σε ένα βαθύ τηγάνι ή γουόκ και καβουρντίζουμε όλα τα υλικά της μαζί (πάπρικα γλυκειά, κιτρινόρριζα, τζίντζερ, κόλιανδρο, σκόνη μουστάρδας, σουσάμι).
2. Μόλις αρχίσουν και βγάζουν τα αρώματά τους προσθέτουμε μισό φλυτζάνι λάδι και το κρεμμύδι. Όταν το κρεμμύδι τσιγαριστεί αρκετά (δε θα ξανθίνει, διότι όλο το μείγμα έχει ήδη πολύ σκούρο χρώμα από τα μπαχαρικά) προσθέτουμε ένα φλιτζάνι ζωμό κότας και το καρότο.
3. Όσο να βράσει το καρότο, και να μαλακώσει λίγο, ετοιμάζουμε τη ντομάτα: πρέπει να την κόψουμε σε κυβάκια σε μέγεθος ρεβιθιού και να την αφήσουμε σε σουρωτήρι για περίπου δέκα λεπτά, να στραγγίσουν τα υγρά της.
4. Αχνίζουμε τις γαρίδες πάνω από νερό στο οποίο έχουμε βάλει τα υλικά για το άχνισμα (μαϊντανό, λεμόνι, πράσινο τσάι).
5. Ο ζωμός έχει πια σωθεί στο τηγάνι και το καρότο έχει κάπως μαλακώσει. Σβήνουμε το μίγμα με ξύδι μπαλσάμικο κι όταν εξατμιστεί προσθέτουμε το ρύζι.
6. Ανακατεύουμε το ρύζι να «γυαλίσει» κι ύστερα προσθέτουμε το ζωμό, ζεστό, κουταλιά-κουταλιά, περιμένοντας να απορροφήσει τη μία πριν ρίξουμε την επόμενη.
7. Σε αυτή τη φάση μπορούμε να δοκιμάσουμε το φαγητό και να το αλατίσουμε κατά βούληση.
8. Όταν το ρύζι πιει πολύ καλά τα υγρά του κι είναι σχεδόν στεγνό -στα όρια να πιάσει δηλαδή- χτυπάμε τα αυγά και τα προσθέτουμε στο ρυζότο. Ανακατεύουμε συνέχεια να πάει παντού το αυγό και να ψηθεί καλά.
9. Σ' ένα μεγάλο μπολ, ανακατεύουμε το ρυζότο, τη ντοματούλα και τα φιστίκια, να πάνε παντού κι ύστερα σερβίρουμε σε τέσσερα πιάτα. Βάζουμε σε κάθε πιάτο από τέσσερις γαρίδες και τρώμε όσο το ρύζι είναι ακόμη ζεστό και η ντομάτα ακόμη παγωμένη.
10. Καλή όρεξη.


Μικρά τρικ: Αν βάλουμε τη ντομάτα να στραγγίζει στο ψυγείο, η αντίθεση ανάμεσα στο καυτό ρύζι και την δροσερή ντομάτα μένει αξέχαστη. Μπορούμε επίσης την ώρα που είναι να την ανακατέψουμε με το ρύζι, να την πασπαλίζουμε με άμχουρ (σκόνη από αποξηραμένο άγουρο μάνγκο) που θα το απογειώσει κυριολεκτικά. Προσωπικά λατρεύω το άμχουρ και βάζω και στα λάχανα και δεν είναι και πολύ ακριβό για μπαχαρικό. Η μέγιστη προσοχή πρέπει να δωθεί στην παρασκευή του μασάλα: Τα μπαχαρικά δεν πρέπει να τσιγαριστούν πολύ γιατί θα μαυρίσουν και η γεύση θα θυμίζει αποκαΐδια. Αμέσως μόλις μας σκουντουλίσει η μύτη μας -ποντιακό ρήμα το «σκουντουλίζω»- προχωράμε στο επόμενο βήμα. Τα κάσιους μπορούν να αντικατασταθούν με αράπικα φυστίκια, για πιο βιντισσαίο λουκ.

Η συνταγή μοιάζει κινέζικη, αλλά η λέξη μασάλα είναι ινδική και σημαίνει μίγμα μπαχαρικών. Κάθε φαγητό (και κάθε νοικοκυρά στην Ινδία) έχει τη δική του μασάλα. Τα πιο γνωστά μασάλα είναι το εγγλέζικο κάρυ (καμμία σχέση με τα φύλλα κάρυ, που είναι ξεχωριστό φυτό από μόνο του) και το γκαράμ μασάλα, που περιέχει ούτε λίγο ούτε πολύ καμμιά δεκαπενταριά διαφορετικά μπαχαρικά.

Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2008

Ζελέ Ουράνιο Τόξο

Έχω κολλήσει τελευταία να χαζεύω τις εικόνες τόσο στο foodgawker όσο και στο νέο ανανεωμένο TasteSpotting, αλλά και στο Photograzing, ένα από τα υπο-σαιτ του Serious Eats. Απίστευτες εικόνες, με απίστευτα φαγητά, που τα κοιτάς και λες «εγώ αυτό γιατί δε μπορώ να το κάνω;»
Και κάποια στιγμή θυμώνεις με τον εαυτό σου. «Και γιατί, παρακαλώ, να μην μπορώ να το κάνω;» Μαζεύεις λοιπόν τα υλικά, μαζεύεις και την υπομονή σου, και βάζεις μπρος.
Και τελικά το κάνεις «αυτό». Και το κοιτάς και το καμαρώνεις. Κι ύστερα, άμα έχεις δίπλα σου μια κάμερα της προκοπής, το τραβάς και καμμιά φωτογραφία. Έστω κι από το κινητό της αδελφής σου.
Το Ζελέ Ουράνιο τόξο είναι ένα καταπληκτικό και εντυπωσιακότατο επιδόρπιο που δεν θέλει πολύ δουλειά, αλλά πολύ υπομονή.

Οι ωραιότερες φωτογραφίες ήταν εδώ και εδώ και η πιο ακριβής συνταγή εδώ .Οι δικές μου φωτογραφίες δυστυχώς ήταν εξαιρετικά αποτυχημένες, αλλά δεν μπορώ να μην βάλω έστω μία, να καμαρώσω λιγάκι, έστω και εκτός focus...

Ζελέ Ουράνιο Τόξο



Μερίδες: 12
Χρόνος: περίπου 24 ώρες…







Υλικά
2 φακελάκια ζελέ φράουλα
2 φακελάκια ζελέ ροδάκινο
2 κύπελλα στραγγιστό γιαούρτι (~250 gr το καθένα)
2 ποτήρια Powerade, εκείνο που έχει μπλε χρώμα.


Εκτέλεση
1. Διαλύουμε τον ένα φάκελο ζελέ φράουλα σε ένα ποτήρι καυτό νερό και προσθέτουμε ένα ποτήρι παγωμένο νερό. Βάζουμε το μισό σε ένα πυρέξ (36Χ20 εκατοστά) ή φόρμα για κέικ αντικολλητική.
2. Βάζουμε το πυρέξ στο ψυγείο για 30λεπτά. Για να δούμε αν είναι αρκετά σταθερό αγγίζουμε με το δάχτυλό μας την επιφάνεια. Πρέπει να κολλάει ελαφρά. Ρίχνουμε από πάνω το υπόλοιπο ζελέ, στο οποίο έχουμε ανακατέψει καλά το μισό κύπελλο από το γιαούρτι. Καλύτερα αυτό να γίνει κουταλιά-κουταλιά, αλλιώς μπορεί το ένα στρώμα να «σκάψει» το άλλο.
3. Μόλις βάζουμε το πυρέξ στο ψυγείο (για άλλα 30λεπτά) ετοιμάζουμε την επόμενη στρώση, ετοιμάζοντας το ζελέ ροδάκινο. Γενικά τα ζελέ πρέπει να γίνονται όσο πιο γρήγορα γίνεται, ώστε να προλάβουν να κρυώσουν κάπως πριν πέσουν στο πυρέξ.
4. Όταν η στρώση φράουλα-γιαούρτι σταθεροποιηθεί, προσθέτουμε το μισό ζελέ ροδάκινο. Άλλα 30λεπτά ψυγείο.
5. Διαλύουμε το γιαούρτι στο υπόλοιπο ζελέ ροδάκινο και το προσθέτουμε στο πυρέξ. 30 λεπτά ψυγείο.
6. Και φτάσαμε στο σημείο όπου εγώ έκανα την απατεωνιά: Διαλύουμε το δεύτερο φάκελο το ζελέ ροδάκινο σε ένα ποτήρι καυτό νερό και προσθέτουμε, αντί για ένα ποτήρι κρύο νερό, ένα ποτήρι Powerade παγωμένο. Αυτό θα δώσει στο ζελέ το πράσινο χρώμα.
7. Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία με το πάγωμα και το γιαούρτωμα, +30λεπτά, +30 λεπτά…
8. Ετοιμάζοντας το δεύτερο φάκελο ζελέ φράουλα αντικαθιστώ και πάλι το ένα ποτήρι κρύο νερό με ένα ποτήρι παγωμένο Powerade. Έτσι παίρνουμε ένα ζελέ μωβέ. Ακολουθούμε και πάλι τα βήματα με το πάγωμα των 30 λεπτών και το γιαούρτωμα.
9. Το ζελέ είναι έτοιμο, αλλά: για να μπορέσει να κοπεί σε τετράγωνα κομμάτια και να φαγωθεί σαν finger dessert, θα πρέπει να μείνει στο ψυγείο για τουλάχιστον μια ολόκληρη μέρα. Τότε μόνο θα είναι αρκετά σταθερό, ώστε να κοπεί όπως πρέπει.






Φυσικά στο σπίτι μας κάτι που έχει ζάχαρη έχει μικρή διάρκεια ζωής… Στις 4 το απόγευμα έβαλα το τελευταίο στρώμα μωβ γιαουρτιού και στις 10 είχε μείνει μόνο ένα μικρό κομμάτι στο πυρέξ…





Και κάτι ακόμη: Μιας και τελευταία, ούτε η φωτογραφική μηχανή βρίσκεται στα χέρια μου, ούτε κι έχω πολύ διάθεση να αγγλίζω, απέφευγα να ποστάρω εδώ. Αλλά είπα ότι θα πατήσω πόδι στον ίδιο μου τον εαυτό και θα γράφω και θα μαγειρεύω και θα τρώω κι ούτε απούσες φωτογραφικές μηχανές θα με σταματήσουν, ούτε ελλείψεις στο λεξιλόγιό μου... Στην υγειά μας!