Καλή Χρονιά με...

... το πιο μπελαλίδικο γλυκό που έχω φτιάξει ποτέ. Το είχα ξαναφτιάξει στο παρελθόν και μάλιστα είχα τραβήξει και μια μικρή φωτογραφία με κινητό τηλέφωνο, αλλά ήταν θολή. Επιπλέον εκείνη ήταν η πρώτη μου προσπάθεια, από τότε πήγα τα πράγματα ένα βηματάκι παραπέρα. Φέτος είπα να το φτιάξω για την Πρωτοχρονιά. Χαλάλι του 2010, που μπήκε βιαστικό και ασυγκράτητο. Για να δούμε τι θα μας επιφυλάσσει..

Φυσικά, ούτε και αυτές οι φωτογραφίες είναι καλές. Άλλες είναι θολές κι άλλες σκοτεινές κι όλες έχουν κακό φόντο. Αλλά το γούσταρα τόσο πολύ έτσι εντυπωσιακό που έγινε το Ζελέ Ουράνιο Τόξο, που είπα ότι θα τις ανεβάσω στο μπλογκ κι ότι θέλει ας γίνει. Έτοιμοι;



Αποτελείται από στρώσεις ζελέ, με ενδιάμεσες στρώσεις από ζελέ ανακατεμένο με γιαούρτι. Αποκτά έτσι μια κρεμώδη υφή, που μαζί με τη δροσιά του ζελέ είναι εξαιρετική. Ειδικά μετά από μια μέρα γαλοπουλοκραιπάλης.




Χρησιμοποίησα μια φόρμα για κέικ. Το σχέδιο έλεγε ότι χρειαζόμουν 12 στρώσεις, έξι ζελέ κι έξι ζελέ-γιαούρτι. Όμως την πάτησα, διότι δεν είχα υπολογίσει ότι η φόρμα του κέικ δεν είναι σαν το Σύμπαν, πεπερασμένη άνευ περάτων. Και κάποια στιγμή στη δέκατη στρώση, την πορτοκαλιά, ανακάλυψα ότι δεν είχα άλλο χώρο στη φόρμα. Σακρεμπλέ. Κι έμεινα με τις δέκα.



Είναι όλο φτιαγμένο με ζελέ κεράσι και λεμόνι. Στη μοβ στρώση έβαλα στο ζελέ κεράσι αντί για κρύο νερό, μπλε Gatorade. Τη μπλε στρώση την έκανα με φύλλα ζελατίνης και μπλε χρώμα. Την πράσινη με ζελέ λεμόνι και Gatorade πάλι. Την κίτρινη με ζελέ λεμόνι σκέτο και την πορτοκαλιά με ζελέ κεράσι και κίτρινο χρώμα. Η κόκκινη στρώση που λείπει θα ήταν σκέτο ζελέ κεράσι, ίσως ενισχυμένο λίγο με κόκκινο χρώμα (γενικά τα χρώματα στο έτοιμο ζελέ δε μου πολυαρέσουν).



Το μεγαλύτερο κομπλιμέντο γι' αυτό το γλυκό το πήρα από ένα φίλο της αδελφής μου, ένα γλυκύτατο πλάσμα που αγαπώ πολύ. Όταν συνειδητοποίησε ότι το γλυκό το είχα φτιάξει και δεν ήταν αγοραστό, διαμαρτυρήθηκε, πώς τον αφήναμε να το τρώει με μεγάλες κουταλιές; Κι ύστερα άρχισε να το τρώει σιγά-σιγά, σχεδόν να το τσιμπολογάει. Κατασυγκινήθηκα, η θείτσα. Τι να κάνουμε, έχουμε κι εμείς τις ευαίσθητες χορδές μας.

Καλή Χρονιά σε όλους.