Κοτόπουλο με χυλοπίτες Αραβησσού

Όσο πιο καλούς φίλους έχεις, τόσο πιο πλούσια είναι η ζωή σου.

Για να μην πω για το τραπέζι σου. Γιατί μπορεί να έχεις έναν καλό φίλο στα Γιαννιτσά, που ξαφνικά να σε συστήσει στις χυλοπίτες Αραβησσού. Πιθανότατα τις πιο νόστιμες παραδοσιακές χυλοπίτες που έχεις φάει μέχρι στιγμής. Και να σου στείλει δωράκι ένα σακουλάκι μισόκιλο, που το φυλάς για πολύ σπέσιαλ στιγμές.

Επίσης πλούσια θα είναι η ζωή σου, αν ένας από τους φίλους σου είναι η μαμά σου. Κι αυτό γιατί α) θα σου μαγειρέψει κάτι που θα είναι και απλούστατο και κλάσεις ανώτερο από τη δική σου μαγειρική και β) θα σου μαγειρέψει ώστε να έχεις εσύ χρόνο να κάνεις κάτι που να σε γεμίζει.

Καταλήγεις λοιπόν, γι' άλλη μια φορά να τσαλαπατάς το υποτιθέμενο πρόγραμμα σίτισης της εβδομάδας, γιατί το ψητό κοτοπουλάκι που σου έστειλε η μαμά σου δε γίνεται να το προσβάλεις και να το κάνεις γλυκόξινοκειπέρα. Η ολόσκετη νοστιμιά του -αλάτι, πιπέρι, λάδι, λεμόνι- θέλει να είσαι αποφασιστικός και να το αφήσεις να λάμψει μόνο του, χωρίς να το σκεπάσει κάποια σάλτσα. Οπότε κρατάς το ζουμάκι που έμεινε στο ταψί και βράζεις μέσα του τις χυλοπίτες Αραβησσού. Λίγος μαϊντανός για το χρώμα, φρέσκο ψωμί ολικής άλεσης για το τραγανό και πικρά χόρτα για σαλάτα.

Μπερεκέτι. Πάει να πει, πλούσια ζωή.



Κοτόπουλο με χυλοπίτες Αραβησσού

Μερίδες: 4

Χρόνος: 1 1/2 ώρα

Υλικά:

1 ολόκληρο κοτόπουλο, όχι πολύ μεγάλο
Αλάτι, μαύρο πιπέρι τριμμένο
4 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
το χυμό ενός λεμονιού
500 γραμμάρια χυλοπίτες Αραβησσού
1/2 φλυτζάνι μαϊντανός ψιλοκομμένος



Εκτέλεση

1. Καθαρίζουμε το κοτόπουλο. Αφαιρούμε την πέτσα και το βάζουμε σε γάστρα. Αλατοπιπερώνουμε γενναία και περιχύνουμε με το χυμό του λεμονιού, το λάδι και ένα ποτήρι νερό.

2. Ψήνουμε το κοτόπουλο στο φούρνο (250 βαθμοί στις αντιστάσεις, 200 στον αέρα), με το καπάκι κλειστό για μία περίπου ώρα. Στη μισή ώρα, γυρίζουμε το κοτόπουλο και ελέγχουμε αν θέλει λίγο νερό ακόμη. Δε χρειάζετια να στεγνώσει, αντίθετα θέλουμε στο τέλος να έχει περισσέψει τουλάχιστον ένα λίτρο ζωμού.

3. Μόλις το κοτόπουλο ψηθεί καλά, στραγγίζουμε το ζουμί που περίσσεψε σε μια κατσαρόλα και ξαναβάζουμε τη γάστρα στο φούρνο, χωρίς καπάκι, για 10 λεπτά ακόμη, να ροδίσει το κρέας.

4. Αφήνουμε το κοτόπουλο να κρυώσει λίγο και το ξεκοκαλίζουμε. Κόβουμε το κρέας σε μπουκιές (με το χέρι, για πιο ρουστίκ εμφάνιση) και το κρατάμε κατά μέρος.

5. Βάζουμε το ζουμί του κοτόπουλου στη φωτιά και συμπληρώνουμε 2,5-3 λίτρα. Του δίνουμε μια βράση.

6. Προσθέτουμε τις χυλοπίτες και ανακατεύουμε καλά, να μην κολλήσουν. Δοκιμάζουμε το αλάτι του και διορθώνουμε.

7. Οι χυλοπίτες Αραβησσού είναι λεπτές και βράζουν γρήγορα. Στα 7 λεπτά απ' όταν ξεκινήσει η βράση του, προσθέτουμε το κοτόπουλο και το μαϊντανό. Του δίνουμε μια-δυο βράσεις ακόμη και το κατεβάζουμε από τη φωτιά.

8. Όταν στην κατσαρόλα δεν έχει περισσέψει σχεδόν καθόλου ζουμί, σερβίρουμε.



Η συνταγή είναι για τέσσερα άτομα, αλλά εμείς στο Σπίτι Μας τρώμε μόνο μια μερίδα λευκού κρέατος την εβδομάδα. Το υπόλοιπο κοτοπουλάκι ξεκοκαλίστηκε και μπήκε στην κατάψυξη. Την επόμενη ή μεθεπόμενη εβδομάδα θα το φάμε πιτόγυρο. Το πώς γίνεται ένα κοτόπουλο γάστρας να μοιάζει με γύρο κοτόπουλο είναι ένα σκανδαλώδες μυστικό, που αν είμαι καλή, θα το μοιραστώ μαζί σας εντός του επόμενου μήνα.

Φασολάκια Λαδερά

Είναι κάτι φαγητά, που λες κι είναι φτιαγμένα για τη σύγχρονη γυναίκα.

Εκείνη τη σύγχρονη γυναίκα που μπορεί να έχει ένα σύντροφο να τη βοηθάει, αλλά δεν της αφήνει αρκετό χρόνο η ζωή για να μαγειρέψει όπως θα ήθελε, με στοργή. Να σταθεί πάνω από την κατσαρόλα, να ανακατέψει απαλά, να δοκιμάσει, να διορθώσει. Να παρέχει κάτι περισσότερο από θρέψη σ' εκεινους τους οποίους καλείται να σιτίσει.

Ένα τέτοιο φαγητό είναι τα λαδερά τα φασολάκια. Ακόμη κι αν δεν καταφύγεις στην ευχρηστία των κατεψυγμένων, αν διαλέξεις τα πλατιά, τα μπαρμπούνια που λέμε, τότε το καθάρισμα θα σου πάρει λιγότερο κι από δέκα λεπτά. Τσικ στη μια ουρίτσα, τσικ στην άλλη, τσακ το έσπασες στα δύο -τα μπαρμπούνια γενικά παίρνουν θηριώδεις διαστάσεις- και τέλος. Λίγο νερό να ξεβγάλεις πιθανές βρωμιές και κατευθείαν κατασαρόλα.

Κι αν είσαι σαν τη γιαγιά μου, άνθρωπος που καταφέρνει να βρει παραδρόμους και συντομεύσεις και στις πιο απίθανες μεριές, πετάς όλα τα υλικά μέσα σε μια κατσαρόλα και πας να πάρεις μιαν ανάσα. Ή να κλέψεις ένα φιλάκι. Το σπίτι μας μαστίζεται από κύμα τέτοιων κλοπών.

Πού θα πάει η κατάσταση αυτή, δεν ξέρω.



Φασολάκια Λαδερά

Μερίδες: 4

Χρόνος: 1 ώρα

Υλικά:

1 1/2 κιλό φασολάκια
1 μεγάλο κρεμμύδι
2 σκελίδες σκόρδο
1 φλιτζάνι μαϊντανός ψιλοκομμένος
4 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
αλάτι και μαύρο πιπέρι τριμμένο
1 μέτριο καρότο
2 μέτριες πατάτες
2 κουταλιές της σούπας πελτές ντομάτας
4 λιαστές ντομάτες


Εκτέλεση

1. Αν τα φασολάκια είναι φρέσκα, τα καθαρίζουμε, τα πλένουμε και τα στραγγίζουμε.

2. Καθαρίζουμε το κρεμμύδι και το ψιλοκόβουμε. Καθαρίζουμε το σκόρδο. Καθαρίζουμε τις πατάτες και τις κόβουμε μεγάλα κομμάτια, κυδωνάτες. Καθαρίζουμε το καρότο και το κόβουμε ροδέλες. Κόβουμε τις λιαστές ντομάτες στα δύο.

3. Βάζουμε σε κατασαρόλα τα υλικά, με την εξής σειρά: κρεμμύδια, σκόρδο, φασολάκια, πατάτες, καρότο, λιαστές ντομάτες. Αλατοπιπερώνουμε και περιχύνουμε με το λάδι.

4. Ανάβουμε το μάτι της κουζίνας στο φουλ και περιμένουμε μέχρι να μαραθούν λίγο τα φασολάκια. Προσθέτουμε ένα ποτήρι νερό, κλείνουμε την κατσαρόλα με το καπάκι και χαμηλώνουμε τη φωτιά στη μέση της δύναμής της.

5. Κάνουμε τις δουλειές μας κανένα εικοσάλεπτο θα πάρουν κι επιστρέφουμε για να προσθέσουμε άλλη μια φορά ένα ποτήρι νερό. Ξαναφήνουμε την κατσαρόλα να βουρλίζεται για είκοσι λεπτά ακόμη.

6. Διαλύουμε σε ένα ποτήρι νερό τον πελτέ ντομάτας και τον προσθέτουμε στην κατσαρόλα. Το αφήνουμε να βράσει άλλα δέκα με είκοσι λεπτά, αναλόγως πόσο τρυφερά είναι τα φασολάκια και πόσο ζουμερό θέλουμε το φαγητό.

7. Σερβίρουμε με φρέσκο χωριάτικο ψωμί και μια ωραία φέτα, βαρελίσια Καλαβρύτων που μ' αρέσει.


Η γιαγιά μου χρησιμοποιούσε μία κουταλιά πελτέ και ένα ποτήρι του νερού τριμμένη φρέσκια ντομάτα, δεν έβαζε καρότα και το πλημμύριζε στο λάδι, μπορεί να έβαζε και ενάμιση φλιτζάνι του τσαγιού. Ταυτόχρονα έλεγε εκείνη τη διαβόητη παροιμία "Νυφούλα μου, όπως ήρθες κι όχι όπως έμαθες". Πάει να πει "κάνε το χατήρι του καλού σου, που του αρέσει το καρότο κι ο πελτές". Κι επίσης κάνε το χατίρι του εαυτού σου, που μπορεί να λαχταράς μια παχιά λαδερή σάλτσα να βουτήξεις το φρέσκο σου ψωμί, αλλά δεν κάνει, δεν κάνει, δεν κάνει... Παλεύουμε στο Σπίτι Μας να τρώμε λίγο υγειινότερα. Και φυσικά, αφού είναι σκέτη σαλάτα, παίρνουμε τις δύο περισσευούμενες μερίδες ταπεράκι την επόμενη μέρα μαζί μας στη δουλειά.

Spring Rolls με ψάρι και noodles

Καμιά φορά, αλλού ξεκινάς να πας κι αλλού καταλήγεις.

Δεν είναι ότι παραστράτησες, ξερωγώ, απλά ότι με τα ίδια υλικά μπορείς να κατασκευάσεις δύο διαφορετικά πράγματα. Κι αντί να φτιάξεις αυτό που έχεις συνηθίσει, φτιάχνεις κάτι... ασυνήθιστο.

Ας πούμε, εγώ και το πρόγραμμα σίτισης στο Σπίτι Μας, είχαμε πρόθεση να αξιοποιήσουμε κάτι μίζερα μπιφτεκάκια βακαλάου, κατεψυγμένα, που ακόμη και μαριναρισμένα και ψημένα, μποχάρανε βρώμιο πάγο και δυστυχία. Η πρόχειρη σκέψη ήταν να ψηθούν καλά και να φαγωθούν σε μπέργκερ, μαζί με μπόλικη σάλτσα τατάρ, ρόκα και μια χοντρή φέτα ντομάτας. Επίσης υπήρχε πρόθεση να συνοδευτούν με χόρτα βραστά, πικρά και ιταλικά ανάκατα.

Ωστόσο, λόγω του ότι δεν έμεινε πολύς χρόνος να καθαρίσω και να βράσω τα χόρτα (αλλά και γιατί έπρεπε να ηρεμήσουν κάπως κάτι έρμα στομάχια) οι βακαλάοι αποφάσισαν από μόνοι τους να μετατραπούν σε μια φιούζιον δημιουργία κινέζικης-ιαπωνικής-βιετναμέζικης-λιβανέζικης γαστρονομικής παράδοσης.

Ένα πράμμα θα σας πω. Κρίμα μόνο που δεν έχω φωτογραφίες. Απλά τέλειο. Αναπάντεχη επιτυχία. Το πιάτο καταχωρήθηκε ήδη στη Βίβλο Ευθυμιακών Συνταγών™ και εφεξής θα χρησιμοποιείται ως Πιάτο Εντυπωσιασμού Σε Ομαδικές Συνεστιάσεις.

Εμείς το φάγαμε ψητό στο φούρνο με σάλτσα σόγιας για βούτημα και τζίντζερ τουρσί, συνοδευτικό, όπως για το σούσι. Ωστόσο νομίζω ότι θα ήταν θεϊκό και ωμό, με την κλασσική σάλτσα των βιετναμέζικων Spring Rolls. Όπως επίσης είμαι σίγουρη ότι θα ήταν εκπληκτικό ορεκτικό, εκπληκτικό. Φυσικά ένα ψάρι καλύτερης ποιότητας θα το έκανε ακόμα πιο καταπληκτικό.

Spring Rolls με ψάρι και noodles

Μερίδες: 2 για κυρίως, 16 κομμάτια για ορεκτικό

Χρόνος: 50 λεπτά + 1 ώρα μαρινάρισμα

Υλικά:

4 μπιφτεκάκια βακαλάου (περίπου μισό κιλό σύνολο)
4 κουταλιές της σούπας σάλτσα τεριγιάκι
αλεύρι για το τηγάνισμα
4 κουταλιές της σούπας σησαμέλαιο
2 πακέτα έτοιμα noodles με λαχανικά (σαν κι αυτά)
2 μεγάλες σκελίδες σκόρδο
1 κουταλιά της σούπας λεμόνι τουρσί
1 μικρό καρότο
2-3 πρέζες σκόνη τζίντζερ ή γκαλάνγκαλ
16 φύλλα ρυζιού


Εκτέλεση

1. Κόβουμε τα μπιφτεκάκαι του ψαριού σε τέσσερα μπαστουνάκια. Τα μαρινάρουμε για μία ώρα στη σάλτσα τεριγιάκι.

2. Στραγγίζουμε τα μπαστουνάκια του ψαριού, τα αλευρώνουμε και τα τηγανίζουμε στο σησαμέλαιο. Τα αφήνουμε στην άκρη.

3. Ετοιμάζουμε τα noodles σύμφωνα με τις οδηγίες του πακέτου.

4. Καθαρίζουμε το καρότο και το τρίβουμε στον ψιλό τρίφτη. Καθαρίζουμε το σκόρδο και το λιώνουμε με την πρέσα. Καθαρίζουμε το λεμόνι από τυχόν κουκούτσια και το λιώνουμε κι αυτό στην πρέσα.

5. Προσθέτουμε το καρότο, το σκόρδο, το λεμόνι και το τζίντζερ στα noodles και ανακατεύουμε καλά. Απλώνουμε τα noodles σε επιφάνεια κοπής και τα χαράζουμε (τα ζυμαρικά αυτά είναι πολύ μακρυά και έχουν την τάση να γίνονται μια μάζα. Για να τα χωρίσουμε σε μερίδες, καλό είναι να κοπούν.)

6. Γεμίζουμε ένα μπωλ με χλιαρό προς ζεστό νερό και βουτάμε ένα φύλλο ρυζιού μέσα. Το ακουμπάμε σε επιφάνεια εργασίας και βάζουμε στη μια άκρη ένα μπαστουνάκι βακαλάου και λίγα noodles, περίπου όσο 2-3 κουταλιές της σούπας ή όγκο ίσο με ένα μανταρίνι. Διπλώνουμε τις άκρες αριστερά και δεξιά κι ύστερα το ρολάρουμε να γίνει σα μπουρεκάκι. Επαναλαμβάνουμε ως να τελειώσουν τα υλικά.

7. Για ορεκτικό: σερβίρουμε σε πιατέλα και καλή όρεξη.

8. Για κυρίως πιάτο: Βάζουμε τα spring rolls σε αντικολλητικό ταψί και τα ψήνουμε στον αέρα για περίπου 15-20 λεπτά, στους 180 βαθμούς. Σερβίρουμε με τζίντζερ τουρσί και καλή όρεξη.

Η λαγγεμένη Ανατολή στο πιάτο σας. Έτοιμα noodles, τζίντζερ σκόνη (ή γκαλάνγκαλ, που είναι ένα είδος πολύ τρυφερού και αρωματικού τζίντζερ) από την Κίνα. Σάλτσα τεριγιάκι από την Ιαπωνία. Διαφανή φύλλα ρυζιού με καρότο από το Βιετνάμ. Λεμόνια τουρσί από το Λίβανο. Απόλαυση όλη δική Μας.

Σπιτικό club sandwich

Σήμερα, το σπιτικό μας club sandwich ήταν ολίγον από χίππης.

Γενικά, ξέρω και φτιάχνω γ@μ@τ@ club sandwich. Όπως πρέπει βρε παιδί μου, με το τυράκι τους, το ζαμπονάκι τους, το μπέικόν τους. Με ντοματούλα και μαρουλάκι και τη μαγιονέζα τους και με το ψωμάκι τους ξεροφρυγανισμένο. Αμέ. Πώς να σας πω δηλαδή, ξέρω πώς γίνεται ένα club sandwich. Το γνωρίζω. Το κατέχω.

Γεγονός είναι όμως ότι κάποιες φορές ούτε τα κατάλληλα υλικά έχεις, ούτε και πρέπει να φας κάτι από τα κατάλληλα υλικά. Γι' αυτό και -ω του θαύματος!- γι' άλλη μια φορά υπέπεσα στο αμάρτημα του αυτοσχεδιασμού. Βοήθησε βέβαια και το ότι έκαψα το ψωμί που είχα κρατήσει. Όπως επίσης και το ότι δοκίμασα την τύχη μου στο ψησιμο ψωμιού με ξεκαρδιστικά αποτελέσματα... τα οποία θα τα κουβεντιάσουμε κάποια άλλη στιγμή.


Σπιτικό club sandwich

Μερίδες: 2

Χρόνος: 15 λεπτά

Υλικά:

6 λεπτές φέτες ψωμί με μπύρα και μέλι
4 φέτες τυρί του τοστ (στο Σπίτι Μας προτιμάμε Τρικαλινό light)
2 αυγά
4 φυλλαράκια μαρούλι iceburg
1 μικρή ντομάτα
2 κουταλάκια μαγιονέζα
2 κουταλάκια μουστάρδα
2 κουταλάκια κέτσαπ
αλάτι, πιπέρι, βασιλικός αποξηραμένος
1 κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο

Εκτέλεση

1. Φρυγανίζουμε τις φέτες του ψωμιού στο γκριλ για 2-3 λεπτά από κάθε πλευρά.

2. Ρίχνουμε το λάδι σε αντικολλητικό τηγάνι, να κάψει. Χτυπάμε τα αυγά με αλάτι, πιπέρι και βασιλικό κατά βούληση και τα ρίχνουμε στο τηγάνι. Σχηματίζεται μια πολύ λεπτή ομελετίτσα, σαν κρέπα. Την ψήνουμε σε σιγανή φωτιά, σπρώχνοντας τις άκρες της με μια ξύλινη σπάτουλα, να μην κολλήσουν, για περίπου δύο με τρία λεπτά. Τη γυρίζουμε προσεκτικά, κλείνουμε το μάτι της κουζίνας και την αφήνουμε να ψηθεί με την εναπομήνασα θερμότητα.

3. Ετοιμάζουμε τα υλικά: πλένουμε το μαρουλάκι και αφαιρούμε το σκληρότερο μέρος του κοτσανιού του. Πλένουμε τη ντομάτα και την κόβουμε σε έξι λεπτές φέτες. Κόβουμε την ομελετίτσα στα τέσσερα.

4. Στρώνουμε τις δύο φέτες του ψωμιού με μαγιονέζα. Βάζουμε από πάνω το τυρί, 2 φέτες σε κάθε φέτα. Τακτοποιούμε το μαρούλι και αλατίζουμε ελάχιστα.

5. Σκεπάζουμε το μαρούλι με μια φέτα ψωμιού ακόμη. Προσθέτουμε τη ντομάτα, αλατίζουμε ελάχιστα και προσθέτουμε από δύο κομμάτια ομελέτας σε κάθε σάντουιτς.

6. Ρίχνουμε τη μουστάρδα και την κέτσαπ στις τελευταίες φέτες ψωμιού και με την λάμα του μαχαιριού ή με το πίσω μέρος του κουταλιού τις ανακατεύουμε. Σκεπάζουμε τις ομελέτες, ώστε το μείγμα μουστάρδας-κέτσαπ να πέφτει πάνω τους.

7. Κόβουμε στα τέσσερα διαγώνια και σερβίρουμε.

Μια καλή ιδεά θα ήταν να παραλείψουμε την μαγιονέζα, το μαρούλι και τη ντομάτα, να ψήσουμε τα σάντουιτς πριν τα κόψουμε κι όταν γίνουν, τότε να τους προσθέσουμε τα υπόλοιπα υλικά. ΄Ετσι θα λυώσει κάπως το τυρί και η ομελέτα θα έχει την κατάλληλη θερμοκρασία. Το ψωμί με μπύρα και μέλι ήταν πολύ γλυκό για να φαγωθεί σαν ψωμί, με το φαγητό, αλλά στο σάντουιτς ήταν αρκετά καλό, συνόδευε ευχάριστα.

Πρόβλεψη εβδομάδας - Μανιτάρια στιφάδο

Έχω εδώ και λίγους μήνες που ανέλαβα την ευθύνη της σίτισης στο Σπίτι Μας.

Τα κεφαλαία στο Σπίτι Μας είναι, φυσικά, ενδεικτικά εκείνων των αλλαγών για τις οποίες μίλησα τον Αύγουστο. Μία από αυτές τις αλλαγές είναι και η πρόβλεψη της εβδομάδας όσον αφορά το μενού. Κάθεσαι, σκέφτεσαι τι πρέπει και τι μπορείς να φας, οργανώνεις, πας λαϊκή τη Δευτέρα το πρωί -που περνάει κάτω από το Σπίτι Μας- και μετά αναπροσαρμόζεις την τελική πρόβλεψη.

Και λέω πρόβλεψη κι όχι οργάνωση, γιατί άνθρωποι είμαστε κάτι μπορεί να τύχει. Να κουραστείς και να μην προλάβεις να μαγειρέψεις. Να βγείς μια βόλτα έξω με το σύντροφο, να φάτε φτηνο ψαράκι. Να γιορτάζει κάποιος που δεν υπολόγιζες ότι θα γιορτάζει. Σαφώς πρόβλεψη. Έτσι, για να μπορώ να πέσω κι έξω.

Ένα υγειές πρόγραμμα σίτισης πρέπει να περιλαμβάνει μία μερίδα κόκκινου κρέατος την εβδομάδα, μία μερίδα λευκού κρέατος, δύο μερίδες ψαριού, δύο μερίδες οσπρίων και μία μερίδα λαδερό. Τα υπόλοιπα εφτά γεύματα κανονικά πρέπει να είναι σκέτη σαλάτα, με ελάχιστη πρωτεΐνη (μια φέτα του τοστ τυρί, μια κονσέρβα τόνο νερού ή δύο αυγά). Εμείς στο Σπίτι Μας μας αρέσει να τρώμε λίγο παραπάνω όσπριο είναι η αλήθεια. Βολεύει κι από πλευράς χρόνου, αν εννοείτε τι εννοώ.

Λοιπόν, η πρόβλεψη για την εβδομάδα μεταξύ 27 Ιανουαρίου και 2 Φεβρουαρίου είναι η εξής:

Δευτέρα

Μεσημεριανό: Σπανακοπρασόπιτα, Βραδινό: Μανιτάρια στιφάδο

Τρίτη

Μεσημεριανό: Σπιτικό Club Sandwich, Βραδινό: Μπέργκερ βακαλάου και χόρτα

Τετάρτη

Μεσημεριανό: Χόρτα σαλάτα, Βραδινό: Φασολάκια λαδερά

Πέμπτη

Μεσημεριανό: Φασολάκια λαδερά, Βραδινό: Γλυκόξινο κοτόπουλο με ρύζι

Παρασκευή

Μεσημεριανό: Ντάκος, Βραδινό: Ρεβίθια σούπα

Σάββατο

Μεσημεριανό: Πέρκα ψητή με κουνουπίδι γιαχνί, Βραδινό: Ρεβίθια σούπα

Κυριακή

Μεσημεριανό: Μοσχάρι κατσαρόλας με καρότα, Βραδινό: Ντοματοσαλάτα

Οπότε σήμερα θα χρησιμοποιήσουμε μισό κιλό κρεμμυδάκια στιφάδου που περίσσεψαν από την προηγούμενη εβδομάδα και ωραία λευκά μανιτάρια, φρεσκότατα. Και θα φέρει κι ο καλός μου τραγανό φρέσκο χωριάτικο ψωμί και θα την κάνουμε ταράτσα. Τη συνταγή την είχα ξανανεβάσει παλιότερα.

Από αύριο οι συνταγες θα αρχίσουν να ρέεουν. Καθημερινά. Μαζί κι ένας απολογισμός της προηγούμενης ημέρας. Το μόνο που θ' αργίσει λίγο είναι οι φωτογραφίες. Πάντοτε ήταν η Αχίλλειος πτέρνα ετούτου του ιστολογίου, άλλωστε.