Μπουφές για την ονομαστική μου εορτή - 2

Τι λείπει από την ελληνική γαστρονομική μπλογκόσφαιρα;

Τα μενού. Ολοκληρωμένες προτάσεις για μπουφέδες ή γεύματα, που να δίνουν μερικές ιδέες τι να σερβίρεις με τι.

Δε λέω ότι είμαι εξπέρ σ’ αυτό. Μερικές φορές (τι μερικές, πάντοτε, η μυαλοκομμένη) το παρακάνω και παραφορτώνω το σύμπαν στη ράχη του γαϊδάρου. Αλλά κάποιες φορές, κάποια impromptu, κάποιες στιγμές χαλάρωσης με τους φίλους, κάποιες μέρες που πρέπει, δε μπορεί παρά να τις γιορτάσεις μ’ ένα τσιμπούσι, καταφέρνω να τις φέρω βόλτα.

Και να βάλω τον Συγκάτοικο να τις φωτογραφήσει.

Από τότε που μετακομίσαμε στο Σπίτι Μας, πειθάρχησα τον εαυτό μου. Παλιότερα, τα τραπέζια και οι μπουφέδες μου γίνονταν κτηνώδη, πολλά πράγματα, και πολλά σε ποσότητα και τελικά τίποτε δεν ξεχώριζε, τίποτε δε χτύπαγε στο μάτι.

Σκέφτηκα λοιπόν, να παραδειγματιστώ από τους προπονητές του ποδοσφαίρου. Να φτιάξω συστήματα. Ένα σύστημα για όταν ο αντίπαλος έχει καλύτερη επίθεση (ας πούμε, μπουφές για πολλούς και καλοφαγάδες καλεσμένους). Ένα σύστημα για όταν έχει καλύτερη άμυνα (δείπνο με φιλικό ζευγάρι που εκτιμά τις λεπτές γεύσεις). Ένα σύστημα για φιλικό παιχνίδι με τους κολλητούς (βραδιά με επιτραπέζια και την παλιοπαρέα). Ένα σύστημα για τα προκριματικά του Champion’s League, έναντι της Μπάγιερν Μονάχου (της παλιάς, εκείνης με τον Λόταρ Ματέους δεκάρι, ναι για) (τραπέζι σε συγγενείς του Συγκάτοικου. Ή σε δικούς με συγγενείς. Πώς να το πω, δύσκολη κλήρωση, ξες τώρα).

Και δε χρησιμοποιώ την ποδοσφαιρική ορολογία εις μάτην.

Το πρώτο σύστημα, με το μπουφέ και τους πολλούς, το λέω 2-2-2-2- ½ . Δύο ορεκτικά, δύο σαλάτες, δύο κυρίως πιάτα, δύο συνοδευτικά και το επιδόρπιο μικρό και περιορισμένο, όλο και κάποιος θα φέρει γλυκά και δε θέλω να μένουν πολλά γλυκά.

Το δεύτερο με το δείπνο για φίλους, το λέω 2-1-11-1. Δύο ορεκτικά, μια σαλάτα, 11άρι παίζει το καλό κυρίως, μαζί με το συνοδευτικό του κι ο τελευταίος άσσος είναι το επιδόρπιο, γενναίο, να δείξει.

Το σύστημα για χαλαρή βραδιά με επιτραπέζια είναι 4-2-0-2. Τέσσερα ορεκτικά και γενικά φαγητό που να μη θέλει πιάτο, δύο λαχανικά ωμά, σαν σαλάτα, και πάλι τύπου finger food και δύο διαφορετικά επιδόρπια, χωρίς κυρίως.

Το τελευταίο σύστημα δεν έχει χρειαστεί να το παίξω ακόμα.

Θα επανέρχομαι σε αυτό το στυλ ανάρτησης κάθε που θα πλησιάζει μια μεγάλη γιορτή. Του Αγίου Ευθυμίου, παραδείγματος χάρην, χεχε. Έτσι για να έχετε κάτι για brain storming μια βδομαδούλα πριν τα γεγονότα. Κι ενδιαμέσως θα βλέπουμε και τις συνταγές.

Πάμε λοιπόν, μερικά μενού. Ενδεικτικά. Κουβέντα να γίνεται.

Μπουφές για την ονομαστική μου εορτή (20 Ιανουαρίου)

Χειμωνιάτικος μπουφές, κρεωφαγία

Σύστημα 2-2-2-2-½

Ορεκτικά

Κεφτεδάκια με σάλτσα κρέατος και τριμμένη κεφαλογραβιέρα

Μουφουλέτα

(υπομονή, θα δείτε τι είναι. Και δε θα το πιστεύετε)

Σαλάτες

Ντοματοσαλάτα

Λαχανοσαλάτα

Κυρίως πιάτα

Κοτόπουλο γλυκόξινο

Τορτελίνια φούρνου με μανιτάρια και λουκάνικα

Συνοδευτικά

Πατάτες φούρνου με σάλτσα κρέατος

Ρύζι Μπασμάτι

Επιδόρπιο

Σαλάμι ψυγείου