Μενού Καθαράς Δευτέρας - Σιφνέικη Ρεβιθάδα

Εξ ορισμού το μενού της Καθαράς Δευτέρας πρέπει να είναι impromptu.

Γι' αυτό τη λένε Καθαρά. Επειδή οι νοικοκυρές έπλεναν καλά τα τσουκάλια τους, να μην αρτήσουν την επερχόμενη νηστεία με τίποτις ξύγκια ξεχασμένα από την Απόκρεω. Αλλά αν το τσουκάλι είναι για μούλιασμα στην αλισίβα, τι φαΐ να μαγειρέψεις;

Μεζεδάκια. Σαν ένα όμορφο, ανοιξιάτικο πικ-νικ

Μενού της Καθαράς Δευτέρας 2015



Σιφνέικη Ρεβιθάδα (ακολουθεί η συνταγή)

Ρυζότο με μελάνι

Σουπιές σπανάκι

Ανάμεικτα θαλασσινά κρασάτα

Πατατοσαλάτα ελληνική

Μαρουλοσαλάτα

Ντοματοσαλάτα

Τουρσί ανάμικτο (κουνουπίδι, καρότο, σέλινο, ντομάτα, ραπάνι)

Βολβοί ξυδάτοι

Ταραμοσαλάτα

Μελιτζανοσαλάτα

Λαγάνες

Σιφνέικη Ρεβιθάδα
παραδοσιακή συνταγή από τη Σίφνο
της κ. Μαρίας Αποστολοπούλου


Μερίδες: 6

Χρόνος: 6 ώρες + 12 ώρες προετοιμασία

Υλικά:

3 φλιτζάνια ρεβίθια
1 1/2 κουταλάκι του γλυκού σόδα μαγειρική
1 μικρό κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
2 φύλλα δάφνης
3/4 του φλιτζανιού ελαιόλαδο
αλάτι



Εκτέλεση

1. Καθαρίζουμε τα ρεβίθια από τυχόν πετραδάκια, τα ξεβγάζουμε σε κρύο νερό και τα αφήνουμε σε νερό της βρύσης τουλάχιστον 6 (ιδανικά 12) ώρες να φουσκώσουν. Το νερό πρέπει να έχει όγκο τουλάχιστον τρεις φορές μεγαλύτερο από εκείνον των ρεβιθιών, δηλαδή για τα τρία φλιτζάνια ρεβίθια χρειαζόμαστε τουλάχιστον 3 λίτρα νερού.

2. Αφού φουσκώσουν, στραγγίζουμε το νερό, τα πασπαλίζουμε με τη σόδα και τα τρίβουμε ανάμεσα στα δάχτυλά μας, να πάει η σόδα παντού. Τα αφήνουμε έτσι για περίπου 20 λεπτά κι ύστερα τα ξεβγάζουμε καλά.

3. Όλη η ουσία της σιφνέικης ρεβιθάδας συμπυκνώνεται στις επόμενες δύο φράσεις α) βάζουμε όλα τα υλικά (ρεβίθια, κρεμμύδι, αλάτι, δάφνη, λάδι) σε μια σκεπασταριά* και την απογεμίζουμε με νερό, και β) ψήνουμε το φαγητό, χωρίς να το ανοίξουμε, στους 140 βαθμούς Κελσίου για 5-8 ώρες. Ιδανική περίπτωση να το φουρνίσετε κατά τις δώδεκα το βράδυ του Σαββάτου και να το βρείτε έτοιμο το πρωί που θα σηκωθείτε να πιείτε το καφεδάκι σας (να εκμεταλλευτούμε και το νυχτερινό τιμολόγιο στο ρεύμα). Αν έχετε μάλιστα κλείσει το καπάκι της σκεπασταριάς με λίγο ωμό ζυμάρι, να μη χάνει νερό, τότε θα έχετε μια ακόμα πιο παραδοσιακή γεύση

4. Το φαγητό πρέπει να είναι σχεδόν πουρές, χυλωμένο πέρα πάσης ελπίδος. Σερβίρουμε με άφθονο λεμόνι, ελίτσες ή τουρσί, ου μην αλλά και με ένα νεροκρέμμυδο στουμπηχτό.

5. Σε κατσαρόλα με βαρύ πάτο, βάζουμε το υπόλοιπο λάδι να κάψει και τσιγαρίζουμε τα θράψαλα. Σβήνουμε με το κρασί και το αφήνουμε να εξατμιστεί.

* Η σκεπασταριά είναι το παραδοσιακό κωδονόσχημο πήλινο σκεύος μαγειρέματος του Αιγαίου, παρόμοιο με το μαστέλο της Χίου και πάσης φύσεως γάστρες εδώ κι εκεί. Στο Σπίτι Μας έφτασε μέσω μια δεσποινίδος και του δικού της Συγκατοίκου, παρέα με τη συνταγή μιας σούπερ-μαμάς Μαρίας.

Συνταγή αυθεντικά σιφνέικη, νοστιμιά αυθεντικά εγγυημένη. Καλώς θα μας μπει η άνοιξη, με το μόνο φαγητό του χειμώνα που μυρίζει τόσο έντονα καλοκαίρι.