Πιλάφι με φτερούγες γαλοπούλας σε σάλτσα πράσο, σαγκουίνι και τζίντζερ

Η πιο εντυπωσιακή μαγειρική είναι εκείνη που γίνεται με την έμπνευση της στιγμής. Κι αυτό δεν το λέω γιατί το κάνω τακτικά, αλλά γιατί το ακούω τακτικά. Ειλικρινά, τίποτε δεν είναι πιο ευχάριστο από ένα «ωωωω…» όταν έχεις ξεκινήσει να μαγειρεύεις με υπόλοιπα.


Έχουμε την απίστευτη τύχη να έχουμε κουμπάρους στην επαρχία. Και μάλιστα ανθρώπους μερακλήδες, που πιάνουν τα χέρια τους και που αγαπούν να μοιράζονται με τους άλλους εκείνα με τα οποία τους ευλόγησε η φύση. Έτσι λοιπόν, μια στο τόσο, από ένα χωριό έξω από την Αμαλιάδα, ξεκινάει το ταξίδι της μια τροφαντή γαλοπούλα, που καταλήγει στο τσουκάλι μας. Κι εκτός από τη γαλοπούλα, ταξιδεύουν και πάπιες, χήνες, γουρουνάκια, αρνάκια, πορτοκάλια και λεμόνια, σαγκουίνια που δεν έχεις ξαναδεί τέτοια, ζουμερά κουκιά και πικάντικες καυκαλήθρες, φασολάκια και μπάμιες τόσο μεγάλες που μοιάζουν με κουζινομάχαιρα.


Υπάρχει ωστόσο ένα μικρό πρόβλημα, ειδικά με τις γαλοπούλες. Ο κουμπάρος έχει διαλέξει μια τέτοια ράτσα ν’ αναθρέψει, που κάλλιστα την περνάς για στρουθοκάμηλο, ειδικά αν τη δεις μετά την δύσκολη στιγμή του θανάτου της και ξεπουπουλιασμένη. Οπότε εγείρονται προβλήματα καθαρά χωροταξικά, όπως το πέταγμα όλων των παγακίων από την κατάψυξη για να χωρέσει ή η αφαίρεση ενός ραφιού από την ψύξη για τον ίδιο λόγο, αν το μαγείρεμα έχει προγραμματιστεί για την ίδια μέρα. Για να μη μιλήσω για την κατσαρόλα, που τα βλέπει όλα σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις και απορώ πώς δεν έχει κατεβεί ακόμη σε απεργία για τη διεκδίκηση καλύτερων συνθηκών εργασίας…


Οι λύσεις είναι δύο: είτε αναβαθμίζεις την κατσαρόλα σε μαρμίτα (την οποία αδυνατείς να αποθηκεύσεις όταν δεν υπάρχουν γαλοπούλες κι επίσης αδυνατείς να πλύνεις αφού τελειώσει το μαγείρεμα) είτε τεμαχίζεις τη γαλοπούλα και την αποθηκεύεις/μαγειρεύεις κομμάτι-κομμάτι.


Αυτή η δεύτερη λύση ήταν που επέτρεψε στις φτερούγες της εν λόγω γαλοπούλας να παραπέσουν και να ξεχαστούν σε κάποιο πιάτο στο ψυγείο. Και εφόσον η συχωρεμένη η γιαγιά μου φρόντισε να με φορτώσει με όλα της τα κατοχικά σύνδρομα, πήρα να τις μαγειρέψω, έχοντας επίσης στη διάθεσή μου μερικά σαγκουίνια που είχαν ταξιδέψει σε διπλανές τσάντες με το εύγευστο πουλερικό-γίγας.

Να σημειωθεί βεβαίως-βεβαίως ότι οι φωτογραφικές μου ικανότητες είναι ελεεινές και τρισάθλιες κι ότι επίσης δεν έχω γαρνίρει το πιάτο όταν περιγράφω στη συνταγή. Επίσης, καίτοι λατρεύω το κρασί, δεν έχω γνώσεις σομελιέ, οπότε η προτίμησή μου σε μια ελαφρά κρύα Μαντίνεια Αντωνοπούλου είναι μάλλον υποκειμενική. Διορθώστε με, πολύ θα το χαρώ.
Περίμενα το ρύζι να είναι λίγο πιο κόκκινο, με το σαγκουίνι, αλλά μάλλον προς το πρασινοκαφέ βγήκε. Την επόμενη φορά θα προσθέσω μισή πρέζα κιτρινόρριζα (κουρκουμάς, τουρμέρικ, πείτε το όπως θέλετε) για χρώμα. Βέβαια θα προσθέσει λίγο στο φρουτώδες του θέματος, αλλά δε μας πειράζει, μας πειράζει;


Πιλάφι με φτερούγες γαλοπούλας σε σάλτσα πράσο, σαγκουίνι και τζίντζερ

Μερίδες: 4
Χρόνος παρασκευής: 1,5 ώρα (αναλόγως του ζώου μπορεί και περισσότερο)

Υλικά
2 φτερούγες γαλοπούλας χωρίς την πέτσα
2 φλυτζάνια ρύζι για πιλάφι
2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
2 κουταλιές της σούπας βούτυρο Κερκύρας
1 μικρό πράσο
2 φρέσκα κρεμμυδάκια
1 λεμόνι
1 σαγκουίνι
1 κουταλάκι του γλυκού κοφτό αλάτι
¼ κουταλάκι του γλυκού πιπέρι μαύρο τριμμένο
Μια πρέζα μπαχάρι τριμμένο
Μια πρέζα τζίντζερ τριμμένο

Εκτέλεση


1. Καθαρίζουμε τα κρεμμυδάκια και το πράσο και τα βάζουμε στο μπλέντερ, μέχρι να γίνουν χυλός.


2. Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το λάδι και το βούτυρο σε δυνατή φωτιά. Όταν λυώσει το βούτυρο ρίχνουμε τον πολτό των κρεμμυδιών και αφήνουμε να πιει τα υγρά του ανακατεύοντας. Δε θα πάρει περισσότερο από 3 λεπτά.


3. Ρίχνουμε το πιπέρι, το αλάτι, το μπαχάρι και το τζίντζερ και ανακατεύουμε μέχρι να καβουρδιστούν ελαφρά τα μπαχαρικά και να βγάλουν τα αρώματά τους.


4. Βάζουμε στην κατσαρόλα τις φτερούγες της γαλοπούλας και τις ροδίζουμε απ΄ όλες τις μεριές, προσέχοντας να μην καούν τα κρεμμυδάκια και το πράσο.


5. Καθαρίζουμε το σαγκουίνι και το λεμόνι από τις φλούδες τους και αφαιρούμε και όση περισσότερη από την μεμβράνη που καλύπτει τη σάρκα τους. τα βάζουμε μαζί στο μπλέντερ και παίρνουμε έναν πολύ αρωματικό πουρέ εσπεριδοειδών.


6. Σβήνουμε τις φτερούγες με τον πουρέ εσπεριδοειδών και χαμηλώνουμε τη φωτιά στο μέτριο να σιγομαγειρευτεί το κρέας. Ανάλογα με το είδος της γαλοπούλας και το μέγεθος του ζώου, μπορεί να πάρει από μισή ώρα έως και μία ώρα κι ένα τέταρτο. Κάθε δέκα λεπτά περίπου ελέγχουμε αν έχει πιει τα υγρά του και προσθέτουμε λίγο νερό.


7. Μόλις το κρέας μαλακώσει ως να ξεκολλάει από το κόκκαλο, βγάζουμε τις φτερούγες σε μια πιατέλα και προσθέτουμε νερό στη σάλτσα ως να γίνουν πέντε φλιτζάνια υγρό. Ανεβάζουμε τη φωτιά να πάρει βράση.


8. Καθαρίζουμε το ρύζι, το πλένουμε και το ρίχνουμε στο νερό που βράζει. Ανακατεύουμε τακτικά, και ξαναχαμηλώνουμε τη φωτιά στο μισό μέχρι να πιει το ρύζι τα υγρά. Προσέχουμε, γιατί κολλάει εύκολα. Διορθώνουμε το αλάτι αν χρειαστεί.


9. Πέντε λεπτά πριν ολοκληρωθεί το βράσιμο, τραβάμε την κατσαρόλα από τη φωτιά, βάζουμε μια καθαρή πετσέτα στο άνοιγμά της και σκεπάζουμε με το καπάκι. Περιμένουμε τουλάχιστον δέκα λεπτά να ηρεμήσει η βράση του ρυζιού.
10. Σερβίρουμε το ρύζι σε ένα στρογγυλό βουναλάκι, βάζουμε από πάνω ένα κομμάτι γαλοπούλας και γαρνίρουμε με σουμάκι, φετούλες από σαγκουίνι και ψιλοκομμένο μαϊντανό.